काठमाडौं – सात वर्षपछि बिहीबार बिहान त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा ओर्लिने बित्तिकै भुवन श्रेष्ठ भावुक भए। युएईबाट ४ घण्टा लामो हवाई यात्रापछि भुईँमा घोप्टो परेर माटो चुम्दै उनले आँसु झारे। उनी भन्थे, "मलाई लाग्थ्यो, म कहिल्यै फर्कन पाउँदिन, तर आज म नयाँ जीवन पाएर यहाँ छु।"
भुवन ओखलढुंगाका २९ वर्षीय युवा हुन्, जो २०१७ मा रोजगारको खोजीमा युएई पुगेका थिए। उनलाई साथीको हत्याको आरोपमा साउदीमा मृत्युदण्डको सजाय सुनाइएको थियो। ब्लडमनी बाफत ५० लाख रुपैयाँ बुझाएर जेलमुक्त भएका भुवन बिहीबार नेपाल फर्किए।
सन् २०१९ मा भुवन र पहलमान थापा निर्दोष भएको बताए पनि पुलिसले सुनेन। १७ महिना हिरासतमा राखेर, २०२१ मा अदालतले मृत्युदण्डको फैसला सुनायो। ब्लडमनी बुझाएर माफी पाउने अवस्थामा, मृतक बाबुरामको परिवारले एक करोड १५ लाख माग्यो। आर्थिक स्थिति कमजोर भएकाले भुवन र पहलमानले रकम जुटाउन सकेनन्।
तर, भुवनका बुबा यमबहादुरले आफन्त, छरछिमेक र साथीभाइबाट सहयोग संकलन सुरु गरे। पहलमानको परिवार पनि यो अभियानमा जोडियो। ५/६ महिनामा एक करोड १५ लाख रुपैयाँ संकलन भयो। ब्लडमनी बुझाएपछि चार महिना लामो प्रक्रियापछि अदालतले छुट्टाउने आदेश दियो। भुवन र पहलमान खुसीले अंगालो हालेर रोए।
नेपाल फर्किएपछि भुवन केहीदिन काठमाडौंमा बसेर आफन्तसँग भेटघाट गरे। पाँच वर्ष दुई महिना जेल बसेर फर्किएका उनी खुसी छन्, तर बिना कसुर परदेशमा जेल बस्नुपर्दाको पीडा सम्झेर दुःखी छन्। उनले भने, "गल्ती नगरेर पनि सजाय भोग्नुपर्यो।" बाबुरामको मृत्युको कारण अझै थाहा नहुनु उनका लागि अनुत्तरित प्रश्न बनेको छ।
भुवनले नमिठो विगतलाई भुल्न चाहन्छन् र आफूलाई नयाँ जीवन दिने सबैलाई माया साट्न चाहन्छन्। मृतक बाबुरामको परिवारसँग सम्पर्क गर्न खोजे पनि तत्काल सम्भव भएन। उनले भने, "सवै नेपालीहरुले मलाई नयाँ जीवन दिनुभयो। त्यो माया नपाएको भए म बाँचेर फर्किँदैन थिएँ।"
